شهریار کوچولو

گاهی وقتا خیلی زود دیر می شه ! برای همینه که دیر می فهمی خیلی زود دیر شده !

شهریار کوچولو

گاهی وقتا خیلی زود دیر می شه ! برای همینه که دیر می فهمی خیلی زود دیر شده !

مسیر

مدتها است مسیری طولانی می پیمایم.

اما نمی دانم به کدامین سو و به کدامین نشانه.

تنها ٬ خسته ٬ تشنه و گرسنه.

ولی میدانم......

روزی به مقصدم خواهم رسید....

                      روزی به مقصدم خواهم رسید....

                

آدما

آدما .......

آدما مثل واژه هان.اگه واژه ای رو خوش خط بنویسی راحت می تونی بخونی.اگه بد خط بنویسی نمی تونی بخونی.بعضی از واژه ها هم چند تا معنی دارن و......

آدما هم دقیقا این شکلی اند.

بعضی هاشونو می تونی راحت بشناسی و شناختن بعضی هاشون کار ساده ای نیست یا یه سریشون چند تا چهره پشت نقاباشون دارن.

همه ی این آدما قابل تحملند.

اما ............

اما واژه هایی هستن که خیلی خوش خط ولی با غلط املائی نوشته می شن.

آدمایی هستن که فکر می کنی خوب خوب میشناسی شون .فکر می کنی که تمام چیزا رو در بارشون میدونی.

یادمه مدرسه که میرفتم وقتی که املا داشتیم همیشه بعد املا می گفتم:

 "خیلی راحت بود من حتما 20 می شم"

ولی وقتی کلمه ها رو از رو کتاب چک می کردم یا با بچه ها صحبت می کردم یا معلممون املا ها رو تصحیح میکرد تازه می فهمیدم که غلط املائی دارم.

این آدما رو هم می تونی بعد یه مدت بشناسیشون.یا خودشون نشون میدن , یا یکی کمکت میکنه , یا بعد متوجه اشتباه خودت می شی.

ولی یه فرقی این وسط هست

میتونی غلط املایی هارو با چند بار تمرین بر طرف کنی و مطمئن بشی اگه بار دیگه این کلمه رو شنیدی درست بنویسی.

پس چرا نمی تونی یه آدمو با این که خوب شناختیش در عین حال نشناسیش؟

پس چرا یه آدمی که قبلا اذیتت کرده برا بار دوم و سوم هم می تونه اذیتت کنه؟

پس چرا یه آدمی که دلت رو چند بار شکونده برای بار چندم می تونه این کارو بکنه؟

مگه قبلا این اشتباه رو نکرده بودی؟

پس چرا بازم تکرار میشه؟

              

واژه ها به تنهایی غلط نوشته نمی شن , ما اونا رو غلط می نویسیم ولی آدما خودشون کسی رو می رنجونن یا دلشو می شکنن.

واژه ها هچ وقت معنی خودشونو از دست نمی دن ولی آدما خیلی راحت گذشته رو با همه ی خاطره های خوب و بدش انکار می کنن.

انکار میکنن که قبلا چه کسی بودن و تمام مدت سعی می کنن که خودشو ن رو یه آدم دیگه جلوه بدن.

                     ما آن رازیم که دیگر بار هیچ تکرار نخواهد شد

                                         معجزه ای که پیش از این هرگز روی نداده است

                                                                                                     

                     دل کسی رو نشکون !

                         نذار کسی دلتو بشکون !

                             همیشه خودت باقی بمون !

                                 سعی کن دلی رو که می خوای بدست بیاری !

                                         نه اینکه دلهایی رو که داری از دست بدی !

                                                                 

برای کودکان سو گند باید خورد

                  

 

برای کودکان سوگند باید خورد

                                                             

که روزی یک حلب روغن بهایش بود 30 تومان و مرغ آنقدر ارزان بود که می شد 7 روز

هفته هم مرغ بریان خورد.

کجا ؟ کی؟ یک جوان از ازدواج اینگونه وحشت داشت؟

غذایی , میوه ای , نقل و نباتی بود و بزمی شاد.

عروسی بود دامادی و آهنگ مبارک باد.

برای کودکان سوگند باید خورد

که روزی هرکس خانه ای می ساخت و یک ریال هم بابت خودیاری و نوسازی و پایان کار آن

نمی پرداخت.بدون دادن شهریه می شد رفت علم آموخت.

کسی بر جیب ما کی این چنین چشم طمع می دوخت.مروت بود و رحمی بود و انصافی و

دخل ما خرج ما برای خرج ما کافی.

نمیزد هر کسی بر دیگری بر چسب.

برای کودکان سوگند باید خورد

که روزی هیچ کس از دیدن ارقام قبض برق و قبض آب ناگه پس نمی افتاد.

تنش چون بید از باد نمی لرزید و می گفتند این را در مثل :

"مرد است و قولش"

آدم بد قول یک جو هم نمی ارزید.

به مردم جای شیر و ماست چنین چیز هشل هفت سفید آبکی را دم به دم

قالب نمی کردند.

نمی شد هر تجارت خانه ای را گفت دانشگاه.

نمی شد محتکر با پول باد آورده ثروتمند , ظرف مدت کوتاه.از کمبود دارو کی کسی می مرد.

برای کودکان سوگند باید خورد.